Uit onderzoek dat we in het verleden hebben verricht naar de voorkeuren van journalisten blijkt dat de meesten onder hen het liefst op de hoogte worden gehouden via e-mail. Logisch, nietwaar? Een groot deel van hun tijd brengen ze al lezend of al schrijvend door, en dan zijn telefoontjes al gauw storend. Het is natuurlijk niet verboden om journalisten te bellen. Dit zijn een aantal situaties waarin het best kan:
- Als je iets met de wereld wilt delen dat zo dringend is dat je geen tijd hebt om een persbericht of een interviewvoorstel te schrijven.
- Als de journalist jou gebeld heeft en je kon hem of haar op dat moment niet te woord staan, of geen afdoend antwoord geven.
- Als je een heel delicate of ingewikkelde materie wil bespreken en bang bent dat je in een e-mail niet voldoende nuance kunt leggen.
- Als je ze een uitnodiging hebt gestuurd voor een interview of evenement waarvan je 100% zeker is dat het hen zal interesseren, maar waarop ze niet hebben gereageerd.
Kort na de middag
In de eerste twee gevallen maakt het niet uit wanneer je belt. In het andere geval wacht je best tot kort na de middag. Op dat moment hebben ze meestal al het nodige gedaan voor hun belangrijkste verhaal van de dag en wachten ze vaak op input van hun bronnen. Hou er ook rekening mee dat journalisten meestal in de voormiddag op pad zijn voor persconferenties en interviews. In de late namiddag of in de vooravond bel je best niet, want dan zijn ze doorgaans keihard aan het worstelen met de deadline.
Uiteraard zijn er ook een aantal situaties waarin het totaal niet gepast is om te bellen.
- Om eens te vragen hoe het ermee is of om eens te polsen waar ze mee bezig zijn. Geloof me: het gebeurt. En je maakt je er niet populair mee.
- Om te klagen omdat een artikel niet helemaal correct was. In dat geval stuur je je uitleg best gewoon via e-mail. Dat is handiger om er eventueel een rechtzetting van te maken.
- De beste manier om ervoor te zorgen dat journalisten je werkelijk haten is door na te bellen op persberichten. Toegegeven, het kan zijn dat er hier en daar een journalist je persbericht niet heeft ontvangen (héél af en toe geraakt er eens een mailtje verloren en het kan inderdaad in een spammap terechtgekomen zijn), maar als iedereen die een persbericht heeft verstuurd dat telefonisch gaat checken, zitten journalisten de hele dag aan hun telefoon gekluisterd. Niet doen, dus.