We zijn nu al sinds begin dit jaar in onderhandeling met een potentiële nieuwe klant. Het gaat om een Frans-Amerikaans bedrijf dat ons vraagt om het komende jaar dertig persberichten uit te sturen en eventueel twee persinterviews te proberen opzetten. Zij willen er ons goed voor betalen. Wij willen er niet van horen.
Echt verstandig is dat misschien niet van ons. Zouden we niet beter wat meer opportunistisch zijn? Take the money and run? Toch niet, want zulke klanten zijn over een jaar alweer weg, ontevreden op zoek naar een nieuw pr-bureau. Dus zijn we hen aan het proberen overtuigen dat ze het op een andere manier moeten aanpakken.
Twintig persberichten, nul artikels
Het gaat om een bedrijf van een paar duizend medewerkers dat het voorbije jaar een twintigtal persberichten heeft verstuurd in België, die helaas nul artikels hebben opgeleverd. Door van pr-bureau te veranderen en nog meer persberichten te versturen, rekent men op beterschap. Smells like therapeutische hardnekkigheid?
Elk relatief onbekend bedrijf moet het inderdaad anders aanpakken. Aan de ene kant heb je bedrijven die zich steeds verder specialiseren. Aan de andere kant heb je journalisten die steeds meer generalist worden. Alles start dus met het overbruggen van die kenniskloof. Pas dan kun je beginnen suggereren waarom je bedrijf interessant is, economisch noodzakelijk en maatschappelijk relevant. Het spreekt voor zich dat zoiets niet lukt met wekelijkse persberichten. Wel met een meer planmatige aanpak.