Een vaak voorkomende klacht van journalisten is dat ze door bedrijven enerzijds bestookt worden met – al dan niet relevante – persberichten of uitnodigingen voor persconferenties, maar anderzijds nul op het rekest krijgen als ze zélf eens contact opnemen. Mails worden soms totaal niet of heel laat beantwoord, en het antwoord is vaak weinig meer dan een creatief alternatief voor “Geen commentaar”.

Perscommunicatie mag geen eenrichtingsverkeer zijn. Beschouw journalisten niet als een hongerige meute die je af en toe wat toewerpt, maar als volwaardige partners in jouw opdracht: zorgen dat de buitenwereld een correct beeld krijgt van je bedrijf of organisatie. De beste resultaten krijg je door met journalisten samen te werken. Dat vergt af en toe enige behulpzaamheid van jouw kant. Misschien moet je er wel je agenda voor omgooien. Want tenzij hij of zij expliciet zegt dat het niet zo is, is de vraag van een journalist altijd dringend. Dat wil zeggen dat ze in de loop van de dag een antwoord van je verwachten – liefst zo vlug mogelijk zelfs.

Maar weet dat zulke inspanningen lonen. Journalisten hebben een goed geheugen; ze onthouden bij wie ze terecht kunnen en bij wie niet. Met andere woorden: de journalist die je vandaag helpt bij een artikel over een onderwerp dat totaal niet op je prioriteitenlijstje staat, zal morgen sneller geneigd zijn om in te gaan op een interviewvoorstel rond een thema dat je wél belangrijk vindt.