Een tijdje geleden bood een journalist zijn excuses aan ons aan omdat hij een persbericht van een klant van ons niet had opgemerkt in z’n mailbox. Dat is toch de wereld op zijn kop. Het is natuurlijk heel vriendelijk dat hij zich excuseert, maar dat hoeft he-le-maal niet. Het is namelijk aan ons om ervoor te zorgen dat onze persberichten voldoende opvallen en voldoende nieuwswaarde hebben.

Saaie onderwerpregel

Dat opvallen was echter niet het geval. Het ging om een persbericht waar verschillende partijen bij betrokken waren en een van de betrokkenen had gevraagd om de titel en de inleiding van het persbericht wat af te zwakken. Het moest allemaal veel, veel neutraler van toon.

Met als gevolg dat het echte nieuws te diep in het bericht verscholen stond. De titel was ook nietszeggend geworden en wat doe je met een nogal saaie onderwerpregel in je inbox? Het bericht negeren, wellicht. Wat dus ook gebeurde; waardoor de journalist zich wat gegeneerd voelde omdat hij een voldoende belangrijk bericht gemist had (zonder in detail te treden ging het om nieuws dat interessant genoeg was om onmiddellijk online te gooien op de site van de krant). Daarna waren wij gegeneerd omdat hij zich excuseerde.

Politiek té correct

Over naar de conclusie: als je wilt opvallen in de inbox van een ander, dan mag de onderwerpregel er wel een beetje uitspringen, toch? Oei, heb ik die vorige zin werkelijk geschreven? Ik dacht dat heel de wereld dat al lang wist. Maar blijkbaar zijn er altijd redenen-van-overdreven-politiek-correcte-aard te vinden om toch maar te denken dat de onderwerpregel nietszeggend mag zijn. Met nadien veel te veel gêne als gevolg.