In sociale conflicten gebeurt dit maar al te vaak: de directie van het betrokken bedrijf laat de communicatie over aan alle anderen die zich geroepen voelen om erover te reppen. Bij een staking van luchtvaartpersoneel bijvoorbeeld zijn dat vaak vakbondsafgevaardigden, enkele passagiers en eventueel een expert in arbeidsrecht of zo. Er lijkt me maar één valabele reden voor dat corporate stilzwijgen: schrik om iets verkeerd te zeggen, waardoor de situatie nog verergert. Die vrees is niet onterecht – één fout woord of iets dat dubbelzinnig kan worden geïnterpreteerd en de poppen gaan aan het dansen.
Maar is dat een reden om niets te doen? Helemaal niet. Het kan ook door gewoon wat voorzichtiger te zijn: je boodschappen grondig en langs alle kanten bekijken om zeker te zijn dat ze niet verkeerd kunnen worden begrepen, nagaan welke lastige vragen je allemaal kunt verwachten en daar een zinnig antwoord op formuleren in de kalmte van de directiekamer (zodat je niet moet improviseren voor het oog van de camera), duidelijke, maar faire afspraken maken met de journalisten indien er zaken zijn waarover je echt niets kan zeggen (wat er tijdens lopende onderhandelingen op tafel ligt, bijvoorbeeld), dit alles met professionele steun van je eigen of een externe communicatie-expert.
De sympathieke underdog
Wie communiceert, bepaalt de perceptie en perceptie gaat vaak ongemerkt over in werkelijkheid. Vakbonden beseffen dat goed en zijn actief en creatief in het informeren van de pers. Zij zijn daarbij niet gebonden door eventuele afspraken of machtsverhoudingen binnen raden van bestuur en zo, waardoor ze sneller handelen en straffer uit de hoek kunnen komen. Daarnaast hebben ze vaak de sympathie van de journalisten. De redenen zijn simpel. Ze leveren maatschappelijk relevant nieuws, vaak echte drama’s. Ten tweede vertegenwoordigen zij de kleine man, de uitgeperste werknemer, het slachtoffer van al dat kapitalistisch gekonkel, de gedroomde underdog dus. Tenminste: dat is de perceptie. Maar hoe zat dat ook alweer met perceptie en realiteit?
Foto: © SETCa BBT op flickr.com